Voor mij persoonlijk is het: “moeder…dag!”; eens is het namelijk de laatste keer dat het moederdag kan zijn. De dag dat we voorgoed “de stad met paarlen poorten” binnengaan komt ook voor onze moeders.
Natuurlijk is het niet zo dat het eens per jaar een dag voor moeder, mam, mamma, ma of moes moet zijn….ofcourse not! Een moeder ben je gewoon als je kinderen hebt en als je voor kinderen gezorgd hebt of ernaar hebt omgezien. Wat bedoel ik daar nu precies mee?
Lang geleden toen ik nog hielp in onze kerk met het zondagschool werk, zat er een jongetje met een moeilijk, weerbarstig karakter in mijn klas. Hij had met zijn amper negen jaren al heel wat akelige dingen meegemaakt en daar door was hij zo geworden…stuurs en tegen de draad in.
Ik besteedde veel aandacht aan hem, maar ik hield hem ook voor dat we bezig waren met een groep kinderen en dat hij gewoon mee moest doen en de boel niet moest ophouden door zich ongehoorzaam en stout te gedragen. Meneer trok zich er geen barst van aan en dacht : “o die juf is zo lief, bij haar kan ik mijn gang gaan”, nou mooi niet dus.
Ik zei op een dag tegen mijn klasje: jongens en meisjes, we hebben vandaag weer zondagschool en we gaan weer een heleboel lesjes leren, liedjes zingen en werkjes maken, maar ik wil wel dat iedereen meedoet en luistert. Als ik praat dan luisteren jullie.
We gaan gelijk ook afspreken dat als iemand zich daar niet aan houdt dan waarschuw ik die persoon en als hij/zij doorgaat, dan waarschuw ik nog één keer, maar als er niet naar me geluisterd wordt dan neem ik maatregelen en gaat de persoon de gang op en hoeft niet meer mee te doen die dag.
En ja hoor, de jongen probeerde me uit. Op de gang, daar stond een stoel, kon ie mooi in z’n eentje de lolbroek uithangen. Het heeft enige tijd geduurd totdat het ventje het in de gaten had, dat ik best wel streng kon zijn, althans ik hield me aan mijn woord en deed wat ik gezegd had.
Na enige tijd, beviel het hem toch niet zo goed op de gang en begon hij toch, een beetje, naar me te luisteren en na een poosje hebben we een heel goede relatie opgebouwd.
Eigenlijk was het voor mij net zo moeilijk als voor hem, want ik mocht hem erg graag.
Het jaar daarop was het Moederdag en wat schetst mijn verbazing…ik kreeg een kadootje van hem. Juf zei hij: dit heb ik helemaal zelf voor u gekocht en uitgezocht. Het was een hele mooie kop en schotel met de tekst erop: voor moeder. Ik heb hem een dikke knuffel gegeven en we hebben een hele goede relatie verder opgebouwd. Pas geleden zag ik hem weer, inmiddels een man van veertig…hi mam zei hij! We hebben nog steeds een ‘band’ met elkaar en al is hij niet mijn echte zoon, hij beschouwt me wel zo en zegt het ook met veel respekt. Het gaat dan niet meer om de (moeder) dag zelf, maar om de inhoud en betekenis van een moeder te zijn en te hebben.
Laten de echte moeders opstaan!
Een echte moeder herken je aan de interesse die zij toont voor haar kinderen.
En niet alleen als die kinderen klein zijn, maar juist als ze volwassen zijn en zelf al een gezin hebben gevormd.
Een echte moeder eist geen aandacht op voor haarzelf omdat het Moederdag is en vindt dat haar kinderen HAAR moeten eren op deze seculier ingestelde dag.
Zuiver voor de commercie is deze dag geschapen.
Zuiver om geld in het laatje van menig ondernemer te brengen en helemaal niet omdat men vindt dat een moeder eer moet ontvangen.
We moeten ons dan ook niet allemaal zo “op laten drijven” en geld gaan uitgeven en “rond gaan rennen” in de shops om nog snel ff een present(je) voor moeders te gaan halen.
Echte moeders vinden zo’n dag helemaal niet belangrijk, nee…moeders vinden het juist leuk als ze door hun kroost worden verrast zomaar op een dag met een boeketje, dikke zoen, of kado. Jammer dat veel moeders van hun kinderen hun dag opeisen en vast mededelen dat ze dit of dat van hun nakomelingen verwachten. Bv een BBQ of uitje, een geschenkbon of dineetje enz. Andersom vinden veel moeders, door de trend gedreven, ook dat hun kinderen bij hun de dag dienen door te brengen en niet moeten overslaan of vergeten.
Maar wat hebben die moeders dan gedaan dat die kinderen dat moeten doen? Ja natuurlijk , ze hebben je opgevoed en voor je gezorgd enz. Een echte moeder houdt niet op om moeder te zijn, ook al zijn de kinderen allang de deur uit.
In deze tijd werken veel vrouwen en dat geeft een extra belasting op de huishouding, veel werk blijft wat langer liggen en een beetje hulp kun je daar dan zeker bij gebruiken.
Vroeger bleef moeder de vrouw thuis speciaal voor de kids en het huis te onderhouden enz.
Een echte moeder voelt dit aan en steekt haar handen uit de mouwen als ze bij haar kinderen komt en helpt daar waar nodig. Je bent niet op visite als je ziet dat er een afwas staat of als er op de kids gepast moet worden. Nee…integendeel een echte moeder is niet opdringerig maar biedt wel haar hulp aan. Het is immers je kind, hoe oud die ook is, en jij blijft zijn/haar moeder. Heel anders is het als je een persoon wilt helpen, je voelt je niet zo betrokken als bij je eigen dochter of schoondochter.
Er staat een verhaal in de bijbel over 2 vrouwen, een gruwelijk verhaal, die sliepen met hun baby naast hun in bed. Eén van de vrouwen was in haar slaap op de baby gaan liggen zodat de baby gestikt was. De baby die nog leefde werd door beide vrouwen opgeeist als zijnde hun kind! Ze gingen naar koning Salomo die als rechter recht zou spreken, van wie die levende baby nou eigenlijk was. Hij nam een zwaard en zei: we gaan deze levende baby doden zodat ieder een helft krijgt.
Doe dat zei de ene vrouw maar de andere vrouw schreeuwde: Nee…..geef het levende kind maar aan haar en doodt het niet. Toen zei de koning: zij is de echte moeder van het kind! (1 koningen 3 16-28)
Ik dacht bij mezelf, wat een wijs man is die Salomo, wat een rechtspraak…
Mijn advies is voor Moederdag:
Laat de echte moeder aangewezen worden en geef haar van tijd tot tijd een bedankje en eerbied, want dat is de manier die echt waardevol is…en bijbels. Eert uw moeder…opdat uw leven verlengd wordt….(exodus 20:12)
Zo schattig is het als die kleine dreumesen en peuters een hele week op de kleuterschool knippen en plakken en kleuren, omdat ze voor hun moeder een kado maken, die ze dan thuis verstoppen tot het moederdag is en dan met veel tamtam tijdens het gezellige ontbijt (overigens door vader klaar gemaakt) te voorschijn halen. Zo heb ik eens een “broche” gekregen van mijn toen 3 jarige peuter die hij zelf gemaakt had en die ik al die jaren bewaard heb en er soms nog met blijdschap naar kijk…zo’n leuke verrassing. (binnenkort wordt hij 30 jaar..hahahah)
Dat is pas Moederdag, voor die kleintjes is het feest en zo leren ze om hun moeder te eren en niet te negeren. Als ouderen dat doen dan kan dat alleen maar afgunst en jalousie creëeren. Want hoe moet je nou die dag invullen…rondrennen van je moeder naar je schoonmoeder, en die moeten dan óók verplicht naar hun oude moeder in het bejaardenhuis? En de vader van kleine baby’s en kleuters kopen dan een kado voor hun vrouw, die dan opeens hun moeder is? Ik ben ervoor om het te houden bij de kleintjes, want zij geven die dag nou juist zo’n feestelijk tintje met hun “werkjes”.
Alle moeders, opvoeders en vrouwen die naar kinderen omzien….een fijne Moederdag toegewenst, misschien niet op die ene dag in mei, maar op de tijd zoals ik hierboven aanhaalde.
Tot slot: Moederdag is degene boven je te eren, niet degenen onder je te eisen!
Fe