Vaderdag is een feestdag ter ere van vaders, waarbij hun vaderschap en de invloed van vaders in de samenleving wordt gevierd. In Nederland wordt deze dag gehouden op de derde zondag van de maand juni. In andere landen wordt Vaderdag op andere zondagen of soms zelfs op een vaste dag van het jaar gevierd. Zo wordt in de regio Antwerpen (maar ook in de landen; Portugal, Spanje en Italië) op 19 maart Vaderdag gevierd (sinds 1479), de feestdag van Sint Jozef, de pleegvader of voedstervader van Jezus. Hier wordt dus de link gelegd met een Bijbelse gebeurtenis. Een bijzonder geval zelfs.
Jozef (nakomeling van koning David) was verloofd met Maria (Joods meisje) en in díe tijd, was het ongehoord om seksuele omgang te hebben vóór het huwelijk. Maar God had een plan met Maria en Hij zorgde ervoor dat zij nog vóórdat zij getrouwd zou zijn met Jozef, zwanger raakte. De Bijbel beschrijft deze gebeurtenis als; ‘de Heilige Geest zal over u (Maria) komen. U zult zwanger worden door de kracht van God’ (Lucas 1:35) . Ondanks dat Maria zwanger was, nam Jozef haar tot zijn vrouw en ontfermde hij zich over Jezus, de eerstgeborene van Maria.
Jozef was timmerman en zoals gebruikelijk in die dagen werd Jezus door Jozef vertrouwd gemaakt met het edele vak van timmerman. Toen Jezus begon aan zijn leven als door God geroepene om het Evangelie (goede nieuws) te verkondigen, zieken te genezen en andere wonderen te verrichten, was Hij in Nazareth en omgeving bekend als ‘de zoon van de timmerman’. En dat was niet denigrerend bedoeld, maar men was verwonderd omdat Jozef de reputatie had een echte vakman te zijn en vermoedelijk ook Jezus. Bovendien had Jezus ook een goede boterman overgehouden aan het vak van timmerman, aangezien hij later tijdens zijn bediening als rondreizende evangelist zich af en toe terugtrok in zijn eigen huis en hij zorgde ook voor zijn twaalf volgelingen.
En zo ontstond bij mij het beeld dat Jozef als pleegvader er in geslaagd was om zijn ‘pleegzoon’ als oudste kind van het gezin op te leiden zodat hij in staat was om later voor zichzelf een goed bestaan te kunnen hebben. En Jozef en Maria leefden als Joden conform de Joodse tradities en rituelen, zoals besnijdenis en het naleven van vieringen van de drie belangrijkste Joodse feesten elk jaar. Met andere woorden, zij leefden het leven, dat zij verkregen hadden door overdracht van hun ouders, voor aan hun eigen kinderen. Daarom lees je in de Bijbel dat Jezus, toen hij op z’n 30e zijn eigen leven ging leiden te vinden was in de tempel, in de synagoge, op het Paasfeest, Pinksterfeest. Loofhuttenfeest, enz. Hij had geleerd om te leven conform de Joodse normen en waarden.
Ik ben ervan overtuigd dat je als vader moet leven met in acht neming van je afkomst, je opvoeding, de cultuur waarin je bent opgegroeid, je persoonlijke overtuiging en ervaring met opgedane kennis van zaken, zoals Bijbelse normen en waarden. Ikzelf ben tot bekering gekomen op mijn 19e jaar. D.w.z ik had een bijzondere ervaring waardoor God, in de persoon van de hemelse Vader, Jezus als persoonlijke Verlosser en de Heilige Geest als ‘Vriend’, plotseling werkelijkheid voor mij werden.
Als jongvolwassene heb ik héél wat meegemaakt, zowel positieve als negatieve ervaringen. En toen ik op mijn 30e vader werd kwam er een nieuwe ervaring bij. Ik had mijn vrouw bij de huwelijks-voltrekking beloofd haar trouw te zijn en er altijd voor haar te zijn, maar met het pasgeboren manneke had ik aan hem geen beloften of toezeggingen gedaan en toch voelde ik diep in mijn binnenste dat ik, weliswaar samen met mijn vrouw, de verantwoordelijkheid had om ervoor te zorgen dat hij in velerlei opzichten een goede ontwikkeling moet kunnen doormaken totdat hij in staat zou zijn om geheel voor zichzelf te kunnen zorgen. En daar heb ik mij in de afgelopen jaren aan gehouden en dit geldt niet alleen voor hem als eerste kind maar ook voor de twee jongens en het meisje, die na hem in ons gezin zijn gekomen.
In mijn tienertijd had ik nogal wat afgefietst. Samen met mijn oudere broer naar zuid-Limburg op jeugdkamp. Maar ook naar Hoek van Holland om er te kamperen in een jeugdherberg. Het reizen zat in mijn bloed, ontdekte ik. En toen ik trouwde met mijn Indisch meisje uit Soerabaja, kwamen we erachter dat we allebei verzot waren (en nog steeds zijn) op het maken van reizen, dus zo gauw het mogelijk was namen we de kleintjes mee. Onze oudste zoon was anderhalf jaar toen we hem meenamen op onze allereerste kampeervakantie vlakbij Alicante, Spanje. Notabene in een tijd waar nog amper snelwegen waren in heel Europa en als die er waren dan waren die te duur voor ons omdat ze tolwegen waren. Vervolgens gingen we vele jaren aaneen met de zomervakantie trekken door Europa. Dus de kinderen waren samen met ons geweest in België, Frankrijk, Spanje, Italië, Zwitserland, Oostenrijk en Duitsland, We waren zelfs met z’n zessen met de auto naar Engeland overgestoken om te kamperen in hartje Londen. Jaren later waren al onze kinderen geweest in o.a. Amerika, Canada, Israël, Uganda en Suriname.
Naast mijn vaderschap was ik ook voorganger van de Pinkstergemeente in Den Bosch. Dus, zo gauw onze pasgeborenen (én de moeder) ertoe in staat waren (meestal ál na twee weken) gingen we met z’n allen naar de samenkomsten op zondag. De kinderen gingen later gewoon mee naar de samenkomsten, in het begin omdat wij als ouders hun meenamen, maar later toen zijn tieners waren gingen zij uit eigen vrije wil. Thuis namen we dikwijls aan tafel ná het eten de tijd om uit de Bijbel voor te lezen en gesprekken aan te gaan. Ik vond het belangrijk (en mijn vrouw ook) dat de kinderen enige kennis van de Bijbel moesten meekrijgen zónder daarin dogmatisch en godsdienstig te worden. Het gevolg was wel dat de kinderen zó goed op de hoogte waren van Bijbelse verhalen, dat dit het nodige tot gevolg had op de (katholieke) dorpsschool waar ze zaten.
Als vader voelde ik mij verantwoordelijk voor het welzijn van mijn kinderen. Dus vond ik ’t ook een noodzaak dat zij zo vroeg mogelijk op zwemles moesten gaan. Want zwemles zat niet meer in het verplichte lessenpakket van de basisschool. De zwemlessen werden echter op een zéér vroeg tijdstip gehouden en wel; elke zaterdag vanaf 7:00 uur. Dat was eventjes afzien voor mij, want juist de zaterdagmorgen was het enige moment van de hele week om uit te slapen. Maar voor de kinderen was ’t ook een offer, vooral in de koude winterse dagen. Maar ná het zwemmen maakten we thuis er altijd een ontbijt-feestje van met lekkere verse croissants en stokbrood met verschillende soorten kaas en ander beleg. Daarmee had ik samen met mijn vrouw de kinderen bijgebracht dat een goed en stevig ontbijt ook een goede start voor de dag betekende.
Om de kinderen te stimuleren hun best op school te doen beloofde ik hun om autorijlessen te bekostigen zo gauw ze 18 jaar zouden worden. Ze hadden alle vier hun best gedaan en hun rijbewijs op hun 18e behaald. Vandaag de dag zijn ze goed terecht gekomen in de maatschappij; ze hebben alle vier goede opleidingen genoten, hebben een gezin, een goede woning en goed werk. Ze komen niets tekort en zijn de samenleving ook niet tot last.
Ik ben God dankbaar dat Hij mij en mijn vrouw liefde, kracht, wijsheid en inzicht heeft gegeven waardoor wij in staat waren geweest om onze kinderen op te voeden met ontzag voor God en Zijn schepping en met liefde en respect voor elkaar. Aan onze kleinkinderen zien we dat zij ook met elkaar omgaan met liefde en respect. Zij zijn onze sieraad zoals ook vermeld staat in Spreuken 17:6
Het sieraad van oude mensen zijn hun kleinkinderen en het sieraad van de kinderen zijn hun ouders.
En tot slot voel ik mij als vader erg bemoedigd door de woorden van de psalmist, Ps.103:13
Zoals een vader met liefde voor zijn kinderen zorgt, zo zorgt de Here voor wie ontzag voor Hem hebben.
CCB Founder, W.L. van Dongen
Vader van 3 zonen, 1 dochter, 3 schoondochters, 1 schoonzoon, 6 kleinzonen en 6 kleindochters.